Pakiet udostępnia polecenia umożliwiające zmianę sposobu numeracji
wzorów (środowiska: equation
i nowe środowisko
subeqnarray
)
Jeżeli umieścimy kilka wzorów (środowiska eqation
) wewnątrz
środowiska subequations
, będą one numerowane licznikiem
podrzędnym (bez zmiany właściwego licznika wzorów) -- domyślnie licznik
podrzędny jest reprezentowany jako kolejne, małe, litery alfabetu).
Pakiet jest bardziej intuicyjny (mniej skomplikowany, ale wystarczający)
w użyciu niż pakiet subeqnarray
(p. także easyeqn i sublabel).
Przykład:
\begin{subequations} \label{db} \begin{equation} \label{db1} d^2 + e^2 = f^2 \end{equation} We can refer to equation~\ref{db2}, \ref{db} and~\ref{db1}. \begin{equation} \label{db2} g^2 + h^2 = i^2 \end{equation} \end{subequations}
Pakiet udostępnia środowisko analogiczne do eqnarray
--
różniące się sposobem numerowania poszczególnych wierszy (domyślnie
jak w poprzednim przykładzie)
\begin{subeqnarray} \label{dd} x &=& y+z\label{dd1}\\ u &=& v+w\label{dd2} \end{subeqnarray} This was equation~\ref{dd}, with parts~\ref{dd1} and~\ref{dd2}.
Sposób prezentacji licznika możemy zmienić, zmieniając definicję polecenia
\thesubequation
(definicja licznika podstawowego jest
definiowana przez makroinstrukcję \themainequation
; którą też
można zmienić) np:
\def\thesubequation{\themainequation-\alph{equation}}definicję tę należy umieścić na zewnątrz środowisk zmieniających sposób numeracji
\def\thesubequation{\themainequation-\alph{equation}} \begin{subequations} \label{db} \begin{equation} \label{db1} d^2 + e^2 = f^2 \end{equation} We can refer to equation~\ref{db2}, \ref{db} and~\ref{db1}. \begin{equation} \label{db2} g^2 + h^2 = i^2 \end{equation} \end{subequations}
Pakiet jest dostępny pod adresem:
ftp://ftp.gust.org.pl/TeX/macros/latex/contrib/subeqn
These binaries (installable software) and packages are in development.
They may not be fully stable and should be used with caution. We make no claims about them.
Health stats visible at Monitor.